Międzygórze i Masyw Śnieżnika

Tekst i zdjęcia: 

Bartosz Konopnicki

http://bkonopnicki.blogspot.com/

Jest w Polsce kilka takich miejsc do których lubię wracać. Jednym z nich jest Międzygórze. 
 

Dom w Międzygórzu

Jest to wieś położona w Sudetach Wschodnich u podnóża najwyższego szczytu w tamtym rejonie – Śnieżnika. Łatwo tutaj trafić kierując się z Wrocławia w kierunku Kłodzka, następnie obierając za cel Bystrzycę Kłodzką, a następnie bezpośrednio Międzygórze. 
Miejscowość położona jest w zacisznych dolinkach rzek Wilczki i Bogoryi. 
Początki osady sięgają szesnastego wieku, natomiast od początku dziewiętnastego wieku miejscowość przerodziła się w ośrodek letniskowy i wypoczynkowy. Z tego okresu pochodzą zabytkowe drewniane domki letniskowe, w większości zachowane w dobrym stanie do dziś. Zabudowa architektoniczna dodaje miejscowości szczególnego uroku, drewniane domy oraz pensjonaty w stylu tyrolskim i norweskim wyjątkowo dobrze komponują się z górskim otoczeniem.   
 

Okolice Międzygórza

Międzygórze ma swój niepowtarzalny klimat. Zazwyczaj nie ma tutaj tłumu turystów, a jednocześnie miejsce zapewnia wszystko co niezbędne dla komfortowego wypoczynku. 


Oprócz samej miejscowości warto tutaj zwiedzić Wodospad Wilczki, zaporę wodną na tej samej rzece, jak również Ogród Bajek z wymyślnymi, ręcznie rzeźbionymi postaciami. 
 

Wodospad Wilczki

Będąc w Międzygórzu nie można też zapomnieć o głównym okolicznym szczycie – a mianowicie Śnieżniku. Prowadzi na niego kilka dróg, natomiast najpopularniejszy jest szlak czerwony poprowadzony do „Schroniska na Śnieżniku” (w rzeczywistości pod szczytem), skąd w dalszą drogę prowadzi szlak zielony. Droga jest łatwa i nie sprawia większych trudności. 

Śnieżnik

Biegnie przede wszystkim wśród lasów. Dopiero przed schroniskiem wychodzimy spod cieni drzew i naszym oczom ukazuje się część panoramy sudeckiej, którą w pełnej krasie możemy podziwiać z samego szczytu. 

Droga przez las

Pierwsze wzmianki o zagospodarowaniu Śnieżnika sięgają 1809 roku, kiedy właściciel Międzygórza hrabia Wilhelm von Magnis zbudował na Hali pod Śnieżnikiem obory i szałasy pasterskie. W 1838 roku Międzygórze kupiła królewna Marianna Orańska. W 1869 roku przejęła tereny na hali pod Śnieżnikiem i góralowi ze Szwajcarii poleciła wybudować na Hali Pod Śnieżnikiem szwajcarkę, która obecnie stanowi główną część schroniska. 

Trawy na Śnieżniku

W kolejnych latach budynki kilkakrotnie modernizowano.  W 1950 roku budynek stał się własnością PTTK. W schronisku zawsze można coś dobrego zjeść i odpocząć przed dalszą drogą. Po około piętnastu minutach od wyjścia, można już meldować się na szczycie Śnieżnika (1425 m.n.p.m.). 

 

Panorama ze Śnieżnika

Jest to najwyższy szczyt Masywu Śnieżnika oraz w polskich Sudetach Wschodnich. Za względu na znaczną różnicę wysokości pomiędzy Śnieżnikiem, a okolicznymi szczytami wyrasta znacząco ponad otaczające szczyty. Dzięki temu rozciąga się tutaj piękna panorama na okolicę. Przy dobrej pogodzie można stąd zobaczyć między innymi Karkonosze, w tym Śnieżkę, Górę Ślężę, pasmo z Małym Śnieżnikiem i Trójmorskim Wierchem.

Panorama w kierunku Karkonoszy

 Zazwyczaj jest tutaj dość dużo turystów, okupują oni kamieniste ruiny po wieży widokowej, która uległa zniszczeniu w latach siedemdziesiątych. Kopuła szczytu jest dość rozległa i płaska, dzięki temu każdy może znaleźć dla siebie miejsce by trochę odpocząć i posiedzieć delektując się ciekawym panoramami wokół. 

 

Widok w kierunku Czech.

Oprócz Śnieżnika jest tutaj również kilka innych szczytów, na które również warto się wybrać. Międzygórze wraz z okolicą to idealne miejsce na weekendowy wypad z dala od miasta lub na tygodniowy pobyt w zaciszu gór i lasów.

Zniszczony dom