Mikołajki czas prezentów

Artykuł przygotowała:

Anna Makowska

http://pasjaangie.blogspot.com/

Przesympatyczny, pulchniutki, starszy pan, w czerwonym stroju, długą szarą brodą, z workiem prezentów. 

Kochający podróże saniami w asyście reniferów. 

http://the-holiday-season.tumblr.com/post/10577838895

Mieszkający w Laponii. Jego dom jest położony kilka kilometrów od Rovaniemi, stolicy regionu. Tam też dochodzą listy od dzieci z całego świata. A Św. Mikołaj żadnego listu nie przegapi. Wszystkie dokładnie czyta i z pomocą Elfów, które cały rok pracują przy produkcji zabawek, dostarcza je do wszystkich dzieci. 

Św. Mikołaj urodził się w połowie III wieku w mieście Petara. Był biskupem Mirry.  Zmarł 6 grudnia 345 roku. 

W całej Europie krążyły o nim różne legendy.

http://www.theatlantic.com/infocus/2011/12/santa-claus-is-coming-to-town/100213/

 

Jedna z legend wyjaśnia, dlaczego święty Mikołaj, jest patronem biednych panien i mikołajkowych podarunków. 

Otóż pewnego razu, biskup Mikołaj szedł ulicą rodzinnej Petary. Zza okna jednego z domów dobiegał gorzki płacz. 

Biskup zajrzał i zobaczył trzy płaczące szlachcianki i ich zafrasowanego ojca, gotowego popełnić niegodziwość, aby zdobyć posag dla córek. Jeszcze tej samej nocy biskup Mikołaj po kryjomu wrzucił tyle złotych monet do izby biednego szlachcica, ze starczyło na posag dla najstarszej córki. Wkrótce w podobny sposób wyposażone zostały pozostałe dwie.

Po śmierci biskupa, legendy nabrały jeszcze większego znaczenia, a do ich powstania przyczyniły się cuda, jakich dokonywał jego duch – zawsze nocą. I tak ukazywał się biednym pasterzom i wysłuchiwał ich skarg na zły los, po czym znikał, a w szałasach pasterzy pojawiały się złote monety, innym razem świecił rybakom, jako latarnia morska i wskazywał im drogę.

Te wszystkie opowieści sprawiły zapewne, że dzielny biskup Mirry został patronem tak wielu zawodów.

Dziś mikołajki to wesoły zwyczaj polegający na dawaniu sobie drobnych prezentów. A zwyczaj obdarowywania się prezentami, przeszedł do nas Zachodu. Mikołajki urządzano głównie małym dzieciom, a prezentami początkowo były medaliki, krzyżyki, święte obrazki, książki. 

W końcu XVII wielu przyszła wielka moda na obdarowywanie dzieci ptaszkami w klatkach „ku wyrobieniu w dzieciach czułości dla zwierząt”. Niegrzeczne dzieci nie dostawały nic, a bardziej niesforne rózgę, która „wielu przestraszyła, nikogo nie uderzyła”.

Mniej więcej od połowy XVIII wieku najczęstszymi prezentami stały się słodycze, orzechy i zabawki.

Przychodzenie Mikołaja do domów przetrwało do dziś, tylko przesunęło się na okres Bożego Narodzenia.

W Polsce jednak przyjęła się tradycja, że Mikołaj odwiedza dzieci dwa razy. Najpierw w nocy z 5 na 6 Grudnia, zostawiając podarki pod łóżkiem, na parapecie, albo pod poduszką. Następnie drugi raz odwiedza nas w Wigilię, zostawiając prezenty pod choinką.

Niestety amerykanizacja Europy pozbawiła to radosne święto dawnego uroku i uczyniła 6 grudnia kolejnym „świętem handlu”. Już od początku listopada krążą ubrani w czerwone płaszcze, z przyczepionymi białymi brodami agenci sklepów i domów towarowych – zainteresowani raczej kartą kredytową, niż radością dzieci.

Pocieszające jest jednak to, że ciągle jeszcze tysiące małych dzieci, co roku, wysyła listy adresowane:

„Święty Mikołaj – Niebo – Do rąk własnych”.

A święty Mikołaj siedzi w swoim biurze i czyta każdy nadesłany list. 

http://www.theatlantic.com/infocus/2011/12/santa-claus-is-coming-to-town/100213/

_____________________________________________________

Bibliografia: "Polskie Tradycje Świąteczne" Hanna Szymanderska